Herkes istediği işi yapıyor mu? Ya da kaçımız işe çok mutlu gidiyor ? Ya da hangimiz iş dışında kendimizi başka alanlarda geliştiriyoruz?
Ben çevremde böyle bir insanı hiç tanımıyorum desem abartmış olmam değil mi? Çoğu başlangıçta çok mutlu gittiği işinden şimdilerde mutsuzlukla dönüyor. Kimisinin işi bile yok o çok ayrı bir konu.
Hayallerimiz planlarımız hiçbir zaman yolunda gitmedi. Kimse ne hayalindeki işe gidiyor ne de içindeki o ahtapotu tanıyor.
Hani derler ya illa ki bir şeye yeteneği vardır insanoğlunun. Kimi çok iyi top oynar kimi çok iyi resim yapar kimi çok güzel yemek pişirir kimi çocuk bakmak eğitmek için yaratılmıştır. Ama şunu unutuyoruz. Bizim içimizde uzuvları bir şeye değil de bir çok şeye ulaşabilecek bir ahtapot var . Çok güzel yemek pişirebilen biri aynı zamanda çok güzel şarkı söyleyebilir. İçimizdeki ahtapotlar şu zamanda şu yoğunlukta içimizde saklandılar. Çıkarılmayı beklediler ama çıkarılmadılar. Belki de çağımızın getirmiş olduğu tembellikle içimizden gittiler bile! Onları yok etmeyelim. Onları bulalım çıkaralım. Mutluluğun gizemi belki buradadır ne dersiniz ?
Yorumlar
Yorum Gönder