Okuduklarımdan : 1

 Michel de Montaigne / Denemeler

İNSAN VE ÖTESİ 

İnsanın kendini beğenmesi,onun özünde, yaratılışında olan bir kusurdur.

İnsan, varlıkların en zavallısı, en acizi ve en güçsüzü olmasına rağmen en mağrur olanıdır. Şurada, dünyanın çamuru ve pisliği içinde oturduğunu, evrenin en kötü, en ölü, en aşağı katında, göklerin kubbesinden en uzakta, üç cinsten yaratıkların en kötü halleriyle, aydan yukarılara çıkıp, gökleri ayaklarının altına indirmek sevdasıyla yaşar. (...)
Biz insanlar, diğer varlıkların ne üstünde ne de altındayız.Bilge kişi der ki:Gökyüzünün altındaki her şey, aynı yasanın ve aynı kaderin altındadır.

''Her şey, kaderin kırılmaz zinciriyle bağlı.''
                                                  Lucretius

Bazı ayrılıklar, düzeyler, ve dereceler vardır; ama her şeyde aynı doğanın yüzü görülür.

''Her şey kendine göre gelişir ve hepsi doğa düzeninin ayrılıklarını sürdürür.''
                                                                                Lucretius